„Monika to moje ulubione imię. Wszystkie córki moich sióstr mają na imię Monika. Nigdy nie zapomnę, że miałam taką pasażerkę”  – starsza hinduska bileterka obdarowuje mnie najszczerszym uśmiechem pokazując wszystkie braki w uzębieniu. Nasz kolejny super VIPowski autobus już na nas czeka. Niewiarygodne, bo jest 20 minut przed czasem. Jasne wnętrze w odcieniach beżu, skórzane fotele, nówka sztuka. Z uśmiechem wspominamy poprzedni, w którym zielonym pstrokatym welurem obito nie tylko fotele, ale też podłogę i sufit, robiąc w środku małą dżunglę.